Scandinavisch meetlint
De studente stapte gezwind het examenlokaal binnen en toverde met flair bij de eerste examenvraag een meetlint van 'den Ikea' uit haar diepe broekzakken. De vraag luidde: "Wat is voor jou een passende beeldspraak voor Mindfulness?"
Ze reikte me ondeugend het meetlint aan en vroeg zonder schroom: "Hoe oud ben je, mevrouw?" Ik was toen 47 jaar. De examinandus scheurde 47 cm af van het meetlint. Alsof die bewustwording nog niet volstond, stelde ze een bijkomende vraag: "Hoe oud denk je gezond en wel te worden?" Waarop ik voorzichtig toch hoopvol antwoordde: "80 jaar." De studente scheurde er aan het uiteinde van het meetlint nog eens 20 cm af. Ze toonde me de resterende 33 centimeters, oftewel levensjaren, waarop stond: "Geniet van het leven."
Deze maand werd ik 52 jaar in Tromsø, de grootste stad van Noord-Noorwegen. Ook wel de poort naar de Noordpool genoemd. In de nacht van mijn verjaardag zag ik er samen met mijn dierbaren het Noorderlicht. Genieten van het leven. In het kwadraat.
Precies zoals ik het vijf jaar geleden heb ervaren, blijft het meetlint van Amber in mijn portefeuille zitten. Als reminder.
De afgelopen missie naar Tromsø bewaar ik diep in mijn hart. Of hoe de natuur me daar zo magisch en machtig sterk heeft getoond om bewust, energiewijs en waardengetrouw in het leven te staan. Tijdens de leukigheden. Tijdens de lastigheden. Life as it is, zo helder als mogelijk beleven. Zo helder als het water van de Noorse zee die eindeloos de indrukwekkend massieve berglandschappen lijkt te omarmen.